หนังสือ เรื่อง วิธีการวิจัยแบบผสม: การออกแบบและดำเนินการ (Designing and Conducting Mixed Method Research) เขียนโดย John W. Creswell ศาสตราจารย์ด้านจิตวิทยาการศึกษา และ Vicki L. Plano Clark ผู้ช่วยศาสตราจารย์ในภาควิชาจิตวิทยาการศึกษา แห่งมหาวิทยาลัยเนบลาสกาลินคอล์น (The University of Nebraska-Lincoln) ศาสตราจารย์ Creswell เป็นผู้สอนและเขียนหนังสือในสาขาวิชาการออกแบบการวิจัย วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ และวิธีการวิจัยแบบผสม รวมทั้งเป็นผู้ก่อตั้งสำนักวิจัยเชิงคุณภาพ เชิงปริมาณและการวิจัยแบบผสม (The Office of Qualitative, Quantitative, and Mixed Method Research) ในขณะที่ Vicki L. Plano Clark ซึ่งเป็นผู้ที่มีความเชี่ยวชาญในการออกแบบการวิจัยแบบผสมและการวิจัยเชิงคุณภาพ เป็นรองผู้อำนวยการ

การออกแบบเป็นศาสตร์ที่มีความเฉพาะและมีวิธีการเข้าถึงความรู้ที่แตกต่างจากสาขาวิทยาศาสตร์และมนุษยศาสตร์ มีเป้าหมายและมีระเบียบวิธีของตัวเอง ผลงานออกแบบจึงเป็นความรู้รูปแบบหนึ่งทั้งในด้านการรับรู้ พฤติกรรม และการใช้งาน ในทางวิชาการผลงานออกแบบมีความเป็นงานวิจัยในหลายมิติ เช่น เป็นความรู้ใหม่ที่ทําาให้เกิดการเปลี่ยนแปลง แก้ปัญหาของมนุษย์ สร้างการรับรู้ใหม่ และการเผยแพร่ผลงานผ่านการจัดนิทรรศการถือเป็นการสื่อสารความรู้จากการออกแบบ การวิจัยออกแบบเป็นกลไกการส่งต่อความรู้ในลักษณะกลับไปกลับมาระหว่างความรู้พื้นฐานกับสังคม โดยเฉพาะการวิจัยผ่านกระบวนการออกแบบที่เรียกว่า การวิจัยการออกแบบสรรค์สร้าง เป็นระเบียบวิธีวิจัยที่มีความเฉพาะและสอดคล้องกับวิถีการทําางานการออกแบบ ซึ่งมีแนวทางในการวิจัยดังนี้ 1) การปฏิบัติวิชาชีพออกแบบแบบดั้งเดิมเป็นระเบียบวิธีและเครื่องมือการวิจัย เช่น การนําาเครื่องมือออกแบบที่มีอยู่มาใช้ เช่น การสร้างต้นแบบของประสบการณ์และเครื่องมือที่สร้างการมีส่วนร่วม 2) การหันเข้าหาเทคโนโลยีและการใช้วัฒนธรรมสนามทดลองเพื่อการคัดเลือกเทคโนโลยีมาใช้ให้บรรลุเป้าหมายของการวิจัยออกแบบผ่านการทดลองที่ไม่ได้เน้นการให้เหตุผลและทฤษฎีที่ซับซ้อน 3) การกําาหนดให้ประสบการณ์ของผู้ใช้งานเป็นศูนย์กลางของการวิจัยออกแบบ ให้ความสําาคัญกับอารมณ์ ความเข้าอกเข้าใจผู้ใช้งานซึ่งเป็นที่แพร่หลายในบริษัทออกแบบชั้นนําา

การออกแบบการวิจัยสำหรับการวิจัยแบบผสานวิธีมีลักษณะการผสานกันระหว่างการวิจัยเชิงปริมาณและการวิจัยเชิงคุณภาพ ในบทความนี้ได้แบ่งการวิจัยแบบผสานวิธีเป็น 2 แนวทาง ประกอบไปด้วย 1) แบบลู่เข้า-คู่ขนาน และ 2) แบบสำรวจบุกเบิก-เป็นลำดับ ทั้งนี้การใช้การวิจัยแบบผสานวิธีนักวิจัยจำเป็นต้องทราบวัตถุประสงค์ ขั้นตอนกระบวนการ และรายละเอียดของระเบียบวิธีวิจัยที่เลือกใช้อย่างถ่องแท้โดยใช้การออกแบบการวิจัย 4 วิธี ได้แก่1) การให้น้ำหนัก 2) ช่วงเวลาในการดำเนินการวิจัย 3) ภาพรวมของทฤษฎีที่ใช้ และ 4) การผสมกันของการวิจัย แต่ละแบบ อย่างไรก็ตามข้อดีของการวิจัยแบบผสานวิธีนั้นจะช่วยให้นักวิจัยได้คำตอบที่ก่อให้เกิดความรู้ ความเข้าใจในประเด็นที่ศึกษาอย่างกว้างขวาง ลุ่มลึกสอดคล้องกับความเป็นจริงของศาสตร์ทางสังคมหรือทางการศึกษามากกว่าที่ จะยึดมั่นเพียงเชิงปริมาณหรือเชิงคุณภาพด้านใดด้านหนึ่งอย่างไรก็ตามการวิจัยแบบผสานวิธีมีข้อจำกัดเช่นกัน เช่น มีความยากในการดำเนินงานวิจัยนั้นนักวิจัยที่ถูกฝึกฝนมาเฉพาะแนวทางการวิจัยแนวทางใด แนวทางหนึ่งเท่านั้น ทำให้ สิ้นเปลืองทรัพยากรในการดำเนินงานทั้งเรื่องระยะเวลา และงบประมาณในการวิจัย ตลอดจนถ้าผลการวิจัยหรือข้อค้นพบ ขัดแย้งกัน ทำให้ยากแก่การนำไปใช้และสร้างความเข้าใจต่อผู้อ่าน แต่ถึงอย่างไรก็ตามในช่วงปลายทศวรรษที่ 20 ขึ้นมาทิศทางของการออกแบบการวิจัยมีแนวโน้มที่จะใช้วิธีการวิจัยแบบผสานวิธีเพื่อตอบปัญหาการวิจัยที่มีความซับซ้อนหลากหลายมิติมากยิ่งขึ้น

Introduction Researchers and practitioners rely on
literature reviews to synthesize large bodies of knowledge. Many types of literature reviews have been
developed, each targeting a specific purpose. However, these syntheses are hampered if the review type’s
paradigmatic roots, methods, and markers of rigor are
only vaguely understood. One literature review type
whose methodology has yet to be elucidated is the
state-of-the-art (SotA) review. If medical educators
are to harness SotA reviews to generate knowledge
syntheses, we must understand and articulate the
paradigmatic roots of, and methods for, conducting
SotA reviews.
Methods We reviewed 940 articles published between
2014–2021 labeled as SotA reviews. We (a) identified